Czołg Abrams M1 jest podstawowym czołgiem armii Stanów Zjednoczonych. Produkcja tego czołgu rozpoczęła się w roku 1980.
Jego nazwa nawiązuje do amerykańskiego generała Creightona Abramsa, który w czasie II Wojny Światowej dowodził 37 Batalionem Pancernym Armii Stanów Zjednoczonych oraz brał udział w wojnie w Wietnamie.
Czołg jest produkowany przez firmę General Dynamics Land Systems. W roku 1985 powstała wersja z armatą o kalibrze 120 mm. Na przełomie lat 1987 i 1988 została opracowana wersja, w której zastosowano płyty ze stopu zubożonego uranu. Były one montowane na przedzie kadłuba, a także z przodu i bokach wieży. Po raz pierwszy czołg Abrams M1 został wykorzystany w walcew trakcie operacji Pustynna Burza. Okazał się on skuteczny w walce przeciwko irackim T-55, a także T-72.
Przyczyniło się do tego złe wyszkolenie irackich czołgistów. Kolejną wojną, w której został użyty czołg Abrams M1 był rok 2003 kiedy to wojska amerykańskie przeprowadziły skuteczną inwazję na Irak rządzony przez Saddama Husajna. Tym razem walczyły głównie z T-72.
Nie odnotowano większych strat po stronie amerykańskiej. Czołg Abrams M1 posiada silnik turbowałowy Avco Lycoming AGT-1500C o mocy 1500 KM. Umożliwia on rozwinięcie prędkości 67 km/h na twardym podłożu oraz 48 km/w w terenie. Silnik ten może być zasilany od oleju napędowego, poprzez benzynę, a skończywszy na wysokoprocentowym alkoholu.